فرایند گسترش صنعت پتروشیمی در ایران در قالب سه برنامه عمرانی طی سال های 1342 تا 1365 خورشیدی اجرا شد نتایج حاصل از این سه پروژه عمرانی به تامین نیاز داخلی کود های شیمیایی ، مواد پایه پتروشیمیایی ، احداث پتروشیمی های متعدد از جمله بندر امام ، فارابی ، خارک ، پازارگاد ، اهواز ، رازی و طرح های توسعه پتروشیمی شیراز ختم شد .

جنگ تحمیلی 8 ساله ایران با عراق توسعه صنعت پتروشیمی ایران را با رکود مواجه کرد به همین دلیل پروژه توسعه پتروشیمی شیراز به پایان رسید اما طرح احداث پتروشیمی بندر امام متوقف شد . پس از پایان جنگ تحمیلی طرح بازسازی مجتمع های آسیب دیده به دلیل جنگ تا سال 1373 ادامه یافت و بهره برداری از برخی از طرح های اساسی مانند پتروشیمی اصفهان ، اراک و تکمیل پروژه بندر امام در این زمان صورت گرفت .

توسعه صادرات ، خصوصی سازی ، سود در برنامه ها و سیاست های اتخاذ شده در پنج ساله دوم یعنی سال 1374 تا 1378 خورشیدی از دیگر مراحل توسعه پتروشیمی در ایران بود که اهدافی چون استفاده بهینه از ظرفیت های موجود ، ایجاد ظرفیت های تولیدی جدید و توجه ویژه به تحقیق و توسعه را دنبال می کرد .

هدف اصلی سیاست گذاران کشور فروش 20 میلیارد دلار از محصولات پتروشیمی تا پایان پنجمین برنامه توسعه اقتصادی صنعت پتروشیمی بود و با اینکه بسیاری از برنامه جهت تحقق این اهداف عملی شد اما فشار تحریم ها از اواسط ده 80 شمسی و چالش های داخلی صنعت پتروشیمی مانند نحوه خصوصی سازی ، قسمت خوراک و مسائلی از این قبیل فرایند توسعه صنعت پتروشیمی را روز به روز کند تر و اتفاقی سخت تر بدل کرد .